پرسپتور : همانطور که گفتم 4 تا پرسپتور خواهید داشت. زمان ما، خانم دکتر ادیب (فوق گوارش)، خانم دکتر خانبابایی (فوق ریه) آقای دکتر علائی (فوق غدد) و آقای دکتر دلیرانی (فوق نفرو) بودند. در کل می شه گفت همه شون خوبن. خانم دکتر ادیب پرسپتور کل دوره هم محسوب می شن. ایشون به طور منظم شرح حال های اعضای گروهشون رو می گیرند و می خونند و اشکالات دانشجوها رو برطرف می کنند. به خوبی پیگیر هستند و اگر بفهمند گروهی بدون استاد مونده، براشون یه فکری می کنند. دکتر خانبایی یک استاد آکادمیک هستند که به آموزش دانشجوها هم به خوبی اهمیت می دهند؛ دانشجوهای ایشون باید روی جزئیات شرح حال هاشون دقت کنند؛ تمام مواردی که مریض دارد و ندارد رو دقت می کنند؛ دکتر علائی هم برای دانشجوهاشون چندین جلسه برای تفهیم بیماری های غدد و شرح حال گیری برگزار می کنند که به خوبی بیماری ها رو تقسیم بندی و جمع بندی می کنند! به قدری خوبه که حتی گروه های دیگه هم دنبال جزوه ی ایشون هستند. یه جلسه CPS به همراه فیلمبرداری برای ما برگزار کردند که یه روش خیلی خوب تدریس بود! امیدوارم که در حد فیلم گرفتن نبوده باشه! اگه تو گروهشون بودید حتما ازشون بخواید که براتون چند جلسه CPS بگذارند. دکتر دلیرانی مهربون و دوست داشتنی هم به خواست دانشجوها براشون جلسه ی خوندن شرح حال می گذارند؛ دانشجوهاشون نقش حمایتی ایشون حتی نسبت به وضعیت امکاناتی بیمارستان رو ذکر می کردند. 

 درمانگاه : در این بخش، شما باید 12 روز بعدازظهر در درمانگاه حضور داشته باشید و یه برگه ای رو به مهر اساتید ممهور کنید!! یکی از بهترین موقعیت ها برای آموزشه که خیلی هم به درد آینده تون می خوره! صبح ها طبق برنامه ی بخشی که هستید در درمانگاه ها حضور خواهید داشت. بعدازظهر هم بسته به علاقه ی خودتون. فقط اینکه از هر درمانگاه عصر، بیش از دو مهر نمی تونید داشته باشید!! درمانگاه گوارش فقط صبح ها تشکیل می شه که یکی از بهترین درمانگاه های آموزشیه. به خصوص دکتر ایمانزاده که با روش خودشون مجبورتون می کنن گوش کنید. اونجا می تونید خودتون شرح حال بگیرید و معرفی کنید. و اساتید هم برای اکثر بیماران توضیحات به درد بخوری رو می گن. درمانگاه های داخلی صبح که موقعی که در بخش نوزادان هستید خواهید رفتید، کیس های ژنرال زیادی داره. ولی میزان آموزشتون بسته به استاد و فلو و رزیدنتی داره که اونجا حضور دارند. ولی اگه خودتون بخواید می تونید یاد بگیرید. درمانگاه های عصر دو حالت داره. یا می خواید بپیچونید و زود مهر بگیرید و برید خونه که در اونصورت می تونید اینها رو برید : عفونی دکتر شیروانی ( حتی با چند دقیقه حضور!!) ، خون دکتر علوی و دکتر عشقی( عموما تعداد بیماران کم که تا ساعت 4-5 تمام می شه)، غدد دکتر شکیبا که خیلی گیرنمی دن تا آخرش بمونید و جراحی دکتر روشن ضمیر که مریض های کمی دارن و با توضیح همراه با عکس همراهه! اما برای آموزش که عمیقا توصیه می کنم اینها رو از دست ندید : عفونی دکتر فهیم زاد که خودتون باید شرح حال بگیرید و معاینه کنید و اگر استاد هم علاقه مندی شما رو با سوال هاتون ببینند، خیلی خوب راهنماییتون می کنند، خون دکتر کوروش گودرزی که بیماران عمومی رو هم می بینند و خیلی به آموزش علاقه مندند و توضیحات تئوری و عملی خوبی بهتون می دن! درمانگاه های آلرژی دکتر چاووش زاده و دکتر منصوری هم چیزهای خوبی برای یادگیری دارند. توضیح هم می دهند. غدد دکتر علائی که دانشجو نباید اونجا بی کار بشینه و باید نمودارها و شرح حال و معاینه اولیه بیماران رو انجام بده! اونجا می تونید معاینات غدد اطفال رو به خوبی تمرین کنید. اگه یه روز تا 9-10 شب بمونید، دو تا مهر براتون می زنند!! (فقط تو این درمانگاه ها با خودتون چند تا شکلات و خوراکی ببرید که یه وقت غش نکنید!!) توصیف بقیه درمانگاه ها هم با شما و در قسمت نظرات این پست!

 کل بخش: هفته ی اول هیچ بخشی ندارید. کلا استراحته! ( البته اگه هر گروه با پرسپتور خودش همون هفته ی اول تمرین معاینه و شرح حال می کرد خیلی خوب بود.) بخش غدد، آلرژی و روماتولوژی با همدیگه دو هفته هستند. صبح ها طبق برنامه با اساتید هستید یا در درمانگاه و یا بخش. راند دیابت دکتر علائی رو از دست ندید که خیلی به دردتون می خوره. حتی کار با سرنگ انسولین رو هم بهتون یاد می دن. بخش عفونی هم دو هفته است. حضور و غیابش جدیه و تقریبا هر روز راندهای طولانی و آموزشی به همراه اینترن ها، رزیدنت ها و فلوها دارید. کفش راحت بپوشید و قبلش صبحانه ی مفصلی بخورید. راندهای بخش خون بیشتر تئوری گفته می شه؛ البته بالاسر مریض ها هم میرید. تقریبا اکثر اساتید این بخش براتون وقت می گذارن. یه روز هم میرید درمانگاه هموفیلی دکتر عشقی. بخش نوزادان دو هفته است که باید دو گروه بشید و یه هفته بخش برید و یه هفته درمانگاه! من یادمه بخشش رو پیچوندیم ولی درمانگاه ها رو می رفتیم! (درمانگاه های داخلی صبح ها) می گفتند در بخش با فلوها راند دارید و می تونید معاینه تمرین کنید. در بخش نفرو هم هر روز اساتید یکی از بیماری ها رو براتون می گن و بعضی هم بالاسر مریض همون بخش می برن شما رو. در کل آموزش خوبی داره. بخش ریه هم شامل راند و درمانگاه و کلاس های تئوری می شه. اونجا هم خودتون رو برای سوال های سخت و آسون اساتید سر راندها آماده کنید. شرح حال های کامل حتما همراهتون باشه تا مشکلی ایجاد نشه. بخش گوارش هم راند و کلاس تئوری در بخش و درمانگاه داره. که همه شون خوب و مفیدن. و اساتید با مهربانی براتون وقت می گذارن. برای ما که جلسه ی دکتر ایمانزاده با چای و شیرینی هم همراه بود!! بخشی که میافته آخرین هفته معمولا پیچیده می شه و آموزش زیادی نخواهید داشت. اگه براتون امکان داشت چیزی رو بندازید اون آخر که ضرر  کمتری بکنید!

 اساتید و رزیدنت های خوب : رزیدنت ها در آموزش ما نقش و مسئولیت خاصی ندارند؛ اکثر اساتید برای آموزش استاژرها اهمیت قائل اند و سبک آموزششون معمولی و از روی اسلایده . اما برخی کلاس های بهتر: دکتر فهیم زاد، علائی، کریم زاده، صالح پور، عشقی . بقیه رو شما در کامنت ها بگید. برای کلاس problem case دکتر شیاری باید از قبل بخونید. دکتر علوی و دکتر نظری هم در کلاس ازتون زیاد سوال می کنند. سر کلاس دکتر نظری با شرح حال حاضر بشید. ما با دکتر گودرزی کلاس نداشتیم ولی شدیدا و عمیقا توصیه می کنم از ایشون استفاده کنید؛ هر جایی که ایشون رو دیدید! ایشون یکی از اساتید جوان و محترم علاقه مند به آموزش اند. دکتر  ایمانزاده هم مختصر و مفید تدریس می کردند که خوب بود. (آخه بعضی اساتید شما رو با رزیدنت ها و فلوها اشتباه می گیرند و تلاش می کنند حجم زیادی از مطالب با جزئیات رو در اسلایدهاشون جا بدن و به خورد شما بدن!!) آخرین سری دانشجوها هم که با دکتر ممتازمنش کلاس داشتند(ما نداشتیم) از شخصیت و رفتار بسیار محترمانه ی ایشون تو برخورد با دانشجوها تعریف می کردند. دکتر چاووش زاده هم به آموزش اهمیت می دهند.آخرین سری می گن که تعداد کلاس ها به 90 تا رسیده که خب خیلی زیاد و خسته کننده است! بقیه نظرات راجع به اساتید رو شما بگید! البته باید بگم که قراره انشاالله مباحث تئوری این دوره به صورت فیلم و اسلاید آموزشی دربیاد و همه از کلاس های بعدازظهر ( که جایی برای خواب بود!!) راحت بشن! در اونصورت مشکل عدم تطابق کلاس و بخش هم حل می شه و شما می تونید هرجا و هر موقع که خواستید، برید سر کلاس درس حتی همراه با تخمه و آجیل! (البته پشت کامپیوتر خودتون!) فقط ای کاش از اساتید خوب بیشتر هم استفاده می شد و بر روی حذف جزئیات غیر ضروری برای دانشجوی دوره عمومی تاکید می کردند. 

 رفرانس : کتاب تکست اسنشیال نلسون رفرانس وزارتخونه برای امتحان پره است. طبق معمول توصیه می کنم از study guide اطفال استفاده کنید. (از روی سایت بیمارستان قابل دانلوده) از بین کتاب های خلاصه، 3 جلد گایدلاین های دکتر کامران احمدی خیلی خوبه. رنگی و پر از عکس و کامله. روز اول بخش هم بهتون می گن همون رو بخونید کافیه! 

 امتحان کتبی : از الان خودتون رو برای دو هفته ی پر از استرس قبل از امتحان آماده کنید. بعد از سه ماه امتحان دادن، اون هم با حجم زیاد مطالب واقعا وحشتناک و خسته کننده است. اون موقع است که از شدت فشار، احساس می کنید اصلا هم بخش خوب و آموزشی نیست! به خصوص که مجبورید با جزوه ی اساتید سر و کله بزنید! طبق معمول برای امتحان باید جزوه بخونید. البته حتی ممکنه درس خون ترین دانشجوها هم چند جلسه ای رو نهایتا حذف کنند!!! نمونه سوال هایی هم هست که توصیه می کنم حتما بخونیدشون. اگر تونستید نمونه سوال دانشجوهای واحد بین الملل هم دوره ی خودتون رو هم گیر بیارید!!  البته اگه کلاس های تئوری تبدیل به فیلم بشه، احتمالا امتحان هم در پایان هر بخش فوق تخصصی برگزار بشه که هم خوبه و هم بد. خوبه چون آدم های باسوادتری بار میایم و بده چون بسیار خسته می شید و پدرتون درمیاد!!

 امتحان شفاهی اصلا نگران این قسمت نباشید. معمولا پرسپتورها ( یا اساتید دیگه به تعداد 4 نفر!) با هم می نشینند و هر چند تا دانشجوها با هم می رن داخل اتاق! دیگه بستگی داره کدوم استادها باشن! اگه اوضاع خوب باشه، به قول دانشجوها امتحان دورهمی برگزار می شه!  معمولا همون مطالب تئوری که برای امتحان خوندید به کارتون میاد. البته ممکنه از معاینات درمانگاهی هم بپرسن. در کل امتحان سختی نیست و اکثرا نمره ی خوبی از این قسمت می گیرن.

 شرح حال : قادعتا باید 5 فرم شرح حال اطفال به پرسپتورتون تحویل بدید. فرم شرح حال اطفال رو بهتون می دن! دیگه همه چیز به پرسپتور برمی گرده. شرح حال دادن به بعضی پرسپتورها حتی در حد تقلیل به 2 فرم هم قابل پیچوندنه و بعضی ها هم سخت گیر ترند. خودتون بعد از چند هفته پرسپتورتون رو می شناسید و می فهمید چی کار کنید. 

 وسایل کمک آموزشی : اسلایدهای اساتید! فیلم معاینه اطفال بیتز که احتمالا ترم شش از استاد بخش اطفال بیمارستان شهدا گرفتید. بعضی اساتید مفید هم فیلم معاینه دارند که سر کلاس های تئوری نشونتون می دهند. اطلس هایی هم برای بیماری های اطفال هست که از کتابخونه می تونید بگیرید. (از دکتر گودرزی هم بخواید بهتون معرفی می کنند.)  از روی سایت این بیمارستان هم چیزهای خوبی می تونید دانلود کنید. 

مورنینگ : هر روز صبح مورنینگ در سالن آمفی تئاتر بیمارستان و با حضور تعداد زیادی از اساتید، فلوها، و بقیه!! برگزار می شه. سلسله مراتب رو در نشستن حفظ کنید و از روز اول خودتون در ردیف های انتهایی تر و و یا اون سمتی که اساتید نیستند بنشینید. کلا در مورنینگ هم می تونید نکات آموزشی خوبی رو یاد بگیرید و هم اینکه درس بخونید و یا اینکه بخوابید!! کمتر شما دانشجوها مخاطب قرار می گیرید و گاهی بحث ها بسیار تخصصی می شه. 

 بیمارستان اطفال مفید : سایت خوبی برای دانلود بسته های آموزشی مختلف داره! اگرچه جایگاه آموزشی شما به خوبی تعریف شده، اما جایگاه امکاناتی و رفاهی خاصی برای شما دیده نشده! بعد از مورنینگ از آمفی تئاتر بیرونتون می کنند و تا شروع کار در بخش و درمانگاه خودتون یه جایی رو بیابید. کتابخونه و درمانگاه هموفیلی طبقه سوم ساختمان درمانگاه و دفتر آموزش و اتاق اساتید هم طبقه دوم همین ساختمونه. دستشویی هم در طبقه دوم هست!! یه تعاونی برای خرید داره که خوراکی های خوبی توش پیدا می شه! برای نهار، روزانه باید پول بدید و فیش بخرید! (فکر کنم تنها بیمارستانیه که به دانشجو حتی نهار نمیده!) سلف هم توی زیرزمین ساختمان بخش هاست و احساس می کنید هر لحظه ممکنه روی سرتون خراب بشه! البته غذاش تا حدی قابل خوردنه. نمازخونه هم در نزدیکی آزمایشگاه (که زیرزمینه) و تعاونی و نانوایی قرار داره!! این بیمارستان در خیابان شریعتی و کمی پایین تر از میرداماد واقع شده. ایستگاه مترو شریعتی بالاتر از بیمارستانه و یه ایستگاه اتوبوس هم نزدیک در پایینی بیمارستان هست.  

 تفریحات : در  فاصله ی بین مورنینگ و کار در بخش، فرصت خوبی برای صبحانه است : می تونید یه نون داغ از نانوایی کنار بیمارستان که یه پنجره برای فروش تو بیمارستان هم داره، با یه بسته پنیر و ماست از تعاونی بخرید و در هوای خنک صبحگاهی نوش جان کنید. می تونید از مغازه ی نان سینا ی روبروی بیمارستان، انواع نان و شیرینی و نوشیدنی داغ بگیرید و یا اگه گروه شادی مثل ما دارید، از شیرینی فروشی روبروی بیمارستان یه جعبه شیرینی خامه ای بگیرید! اگه از بیمارستان به سمت میرداماد برید، و البته در پاساژهای نزدیک میدان گشتی بزنید، چندین کافی شاپ و رستوران خوب پیدا می کنید. یه رستوران کوچولو تو یه پاساژ در یکی از خیابان های منتهی به میدان محسنی هست که صبحانه های خوبی داره! ظهرها هم گاهی فرصت برای صرف نهار بیرون از بیمارستان هست. یه شعبه مستر دیزی هم تو همون مسیری که گفتم (داخل پاساژ) هست که جاش برای خانم ها هم مناسبه!

خسته شدم!!!  

معاونت آموزشی این بیمارستان، از نظرات دانشجوها استقبال می کنند؛ حتما پیشنهادات و انتقاداتتون رو در قسمت نظرات بنویسید تا از راه هایی که ممکنه، منتقل کنیم!!! بلکه خستگی ما هم دربره!